Zawód, czy hobby?

To pytanie w naturalny sposób rodzi się w głowach rodziców decydujących się na muzyczną edukację swoich dzieci. Czy ma talent? Jak wykorzysta dane mu możliwości? Czy będzie „artystą”, czy też będzie grał „tylko dla siebie”?
Czynników decydujących o przyszłym sukcesie na polu muzycznego wykonawstwa jest wiele – od cech indywidualnych, przez mądre wykorzystanie talentów, po sprzyjające okoliczności zewnętrzne.

Osoby szczególnie predestynowane do kariery pianistycznej zazwyczaj dają się rozpoznać już w młodym wieku. Cechuje je duża wrażliwość muzyczna, łatwość gry, odporność na stres i zamiłowanie do występów, które są źródłem satysfakcji i nadają sens ich muzycznej edukacji. Muzyka staje się ważną częścią życia i  w widoczny sposób wpływa na styl życia przyszłego pianisty. Wybór drogi  pianisty estradowego wiąże się z nieustannymi studiami  nad każdym aspektem sztuki wykonawczej przez całe zawodowe życie. Dotyczy to zwłaszcza pianistów wykonujących muzykę klasyczną (tzw. „poważną”), ale także muzyków jazzowych, wykonawców muzyki pop i in. Taki muzyk najczęściej decyduje się na kilkustopniową edukację muzyczną w szkole muzycznej i akademii muzycznej.

Nie każde dziecko będzie  zainteresowane wieloletnim, dogłębnym studiowaniem sztuki pianistycznej. W toku edukacji może okazać się, że wystarcza mu opanowanie gry na instrumencie w stopniu umożliwiającym osiągnięcie  innych celów muzycznych (na przykład komponowania, muzykowania zespołowego, śpiewania przy instrumencie itp.). Często najważniejszym powodem podjęcia nauki gry jest możliwość bezpośredniego obcowania z muzyką (jakiej doświadcza wykonawca -instrumentalista) i płynąca z tego satysfakcja. Miernikiem sukcesu w grze na instrumencie powinno być więc przede wszystkim poczucie ucznia czy studenta, że dzięki temu realizuje własne potrzeby i cele. Wtedy w naturalny sposób nada on siłę i autentyzm swoim muzycznym aktywnościom.

Kiedy więc młody człowiek deklaruje chęć gry na fortepianie, warto uwzględnić różne warianty jego przyszłej edukacji muzycznej . Zadaniem rodziców i pedagoga będzie uważne obserwowanie dziecka  w pierwszych latach nauki gry na instrumencie (kiedy rozwija ono muzyczną wrażliwość, kształci aparat gry i dojrzewa do wyboru własnej drogi) by pomóc mu odnaleźć na polu muzyki jego „forte”.